Η ζωή είναι...

Η ζωή τελικά, είναι σαν την ιστιοπλοΐα. Τις περισσότερες φορές σε φυσάει ο άνεμος από τα πλάγια. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ρυθμίσεις το πανί και με ελάχιστη προσπάθεια να κρατήσεις το σκάφος σταθερό





Κάποιες άλλες φορές σε φυσάει ένας πρίμος άνεμος, και το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ανοίξεις το πανί και να τον αφήσεις να σε σπρώξει μπροστά. Πάλι όμως πρέπει να προσέξεις λιγάκι, γιατί αν εκεί κάνεις μια στραβοτιμονιά, κινδυνεύεις να τουμπάρεις το σκάφος.






Κάποιες δύσκολες όμως ώρες, ο αέρας σε φυσάει από μπροστά, θέλει να πάει κόντρα μαζί σου και να σε σπρώξει προς τα πίσω. Ακόμα και τότε όμως, μπορείς να προχωρήσεις με πείσμα. Απλώς είναι δύσκολο. Κλείνεις το πανί όσο περισσότερο μπορείς και νιώθεις το σκάφος να το γέρνει η δύναμη του ανέμου. Εσύ όμως θα καταφέρεις να το ισιώσεις βοηθώντας με το σώμα σου και ρυθμίζοντας ελαφρά την πορεία του σκάφους με το τιμόνι. Και θα δεις ότι το σκάφος , με την βοήθειά σου, θα προχωρήσει μπροστά , μαχόμενο τον αντίθετο άνεμο.






Τέλος αν σε μια μεγάλη αναποδιά το σκάφος τουμπάρει, μπορεί να επανέλθει με βοήθεια από εσένα, αρκεί να μην το παρατήσεις στην τύχη του. Απλώς θα μείνει λίγο πίσω από την πορεία του. Έτσι ακριβώς είναι η και ζωή. Όσο πιο ευνοϊκά είναι τα γεγονότα, τόσο πιο εύκολα πορευόμαστε στην ζωή, αλλά κάποιες φορές τα γεγονότα έρχονται εναντίον μας και θα πρέπει να προσπαθήσουμε πολύ περισσότερο για να πάμε μπροστά.



Στην τελική, όταν δούμε ότι πάει να μας τα χαλάσει τόσο πολύ ο αέρας, απλώς παίρνουμε το αεροπλάνο. Γιατί οι λύγκες και τα λιοντάρια δεν περιορίζονται στη γη.