Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

Time goes by so slowly





Time goes by, so slowly.... Έτσι ξεκινάει το τραγούδι της η Madona. Μία αίσθηση που όλοι την έχουμε περάσει πιστεύω, προσμένοντας κάτι καλό , και οι μέρες στο ημερολόγιο δεν λένε με τίποτα να λιγοστέψουν. Η ώρα για να τραβηχτεί η γραμμή που σηματοδοτεί το τέλος της μέρας έρχεται βασανιστικά αργά. Σαν οι μέρες να έχουν γίνει με έναν μαγικό τρόπο πολύ μεγαλύτερες από 24 ώρες. Τι μπορούμε να κάνουμε σε αυτή την περίπτωση; Είτε καθόμαστε και υποφέρουμε μέχρι να σβήσουν όλες οι μέρες είτε προσπαθούμε να το παλέψουμε και γιατί όχι; να περάσουμε και λίγο καλά.


Αν προτιμάτε την πρώτη περίπτωση, συγχαρητήρια!!!! Ακολουθάτε τον εύκολο δρόμο. Καθόμαστε και κλαίμε την μοίρα μας μέχρι να περάσει ο καιρός, παίρνουμε και κάνα φίλο να βγούμε για καφέ, κλαιγόμαστε και λίγο εκεί να περνάει η ώρα. Μετά πάλι σπίτι, αγκαλιά με το ημερολόγιο. Όμορφα. Μπράβο μπράβο. Η πόρτα είναι από εκεί. Χαρήκαμε που σας είδαμε. Να μας ξανάρθετε στο επόμενο άρθρο.


Ωραία. Τώρα που μείναμε οι λίγοι και οι εκλεκτοί, ας δούμε πως θα ακολουθήσουμε με επιτυχία τον δύσκολο δρόμο. Να κάνουμε και εμείς τις μέρες να κυλήσουν ευχάριστα και πιο γρήγορα, μέχρι την ημερομηνία Χ.


Για αρχή, ας εξετάσουμε τι μπορεί να είναι αυτή η ημερομηνία Χ που προσμένουμε τόσο πολύ και που παραπάνω την ονομάσαμε ημερομηνία Χ. Θα μπορούσε να είναι ένα είτε καλό, είτε κακό γεγονός. Στην περίπτωση του καλού, το μυαλό είναι γεμάτο ανυπομονησία και προσμονή για αυτό που θα γίνει, ίσως και άγχος μην τυχόν και στραβώσει κάτι. Ένα τέτοιο γεγονός θα μπορούσε να είναι μια συνάντηση ( καλή ώρα roar), μία συναυλία που περιμένουμε καιρό, ή κάποιο αντικείμενο που περιμένουμε να μας έρθει. ( Α ρε michelle. Μέχρι να έρθεις.... ). Στην άλλη περίπτωση, του κακού, το μυαλό είναι γεμάτο φόβο, άγχος για αυτό που θα έρθει και χίλιες άλλες σκέψεις. Ένα παράδειγμα που μου έρχεται είναι ο στρατός. Ξέρεις πότε μπαίνεις και ξέρεις ότι για 9 μήνες θα είσαι εκεί, με μια τελείως καινούρια ζωή και με καινούρια άτομα μακρυά από το σπίτι σου. Να σημειωθεί εδώ , ότι μιλάμε για τέτοιου είδους κακά γεγονότα. Σίγουρα υπάρχουν πολύ σοβαρότερα πράματα, όπου δεν μπορείς να κάνεις τίποτα και το να είσαι χάλια είναι απολύτως φυσιολογικό.

Ας δούμε τώρα πως μπορούμε να παλέψουμε λίγο την κατάσταση. Αρχικά πρέπει να βρούμε την πηγή του κακού. Για να ξαναδιαβάσουμε λίγο την παραπάνω παράγραφο. Ααα μάλιστα. Το μυαλό μας λοιπόν είναι που κάνει την ζημιά. Για την ακρίβεια και σε επόμενα άρθρα, θα δούμε ότι συνήθως αυτός είναι ο κύριος ένοχος για την άσχημη ψυχολογική μας κατάσταση. Το μυαλό μας έχει μια κακή συνήθεια. Σκέφτεται.... σκέφτεται... σκέφτεται..... Σκέφτεται συνέχεια την ημερομηνία Χ. Τι ωραία που θα περάσουμε. Πόσο μακρυά είναι ακόμα. Πως θα αντέξω μέχρι τότε.... Την σκέφτεται όλη την διάρκεια της ημέρας, ακόμα και υποσυνείδητα την νύχτα και δεν μας αφήνει να χαλαρώσουμε και να απολαύσουμε έναν αναζωογονητικό ύπνο. ( Να σημειωθεί ότι ονειροπαγίδα δεν πιάνει. Δοκιμασμένο.)

Αφού λοιπόν καταφέραμε να απομονώσουμε τον κύριο ένοχο, τώρα πρέπει να δούμε πως θα τον πολεμήσουμε. Η καλύτερη μορφή δράσης είναι να το κάνουμε να σταματήσει να σκέφτεται, ή καλύτερα να σκέφτεται άλλα πράγματα, μιας και να το φθμώσεις τελείως είναι σχεδόν αδύνατο, για αρχή. Αυτό σε κάθε άνθρωπο γίνεται με διαφορετικό τρόπο, οπότε ο κάθε ένας θα πρέπει να βρει την καλύτερη μέθοδο που ταιριάζει στον εαυτό του. Παρακάτω θα γράψω σαν παράδειγμα τι κάνω εγώ. Ίσως κάποια από αυτά να δουλέψουν και σε άλλους.

Πρώτο πράμα που σταματάει το μυαλό να ταξιδεύει μακρυά, είναι ένα καλό video game. Κάποια παιχνίδια με πολύ όμορφη ιστορία ή με απαιτητικό game play αναγκάζουν το μυαλό να μένει προσηλωμένο εκεί. Μετά μια καλή ταινία σίγουρα βοηθάει, όπως και ένα καλό βιβλίο. Πολύ σημαντικό είναι επίσης να βγεις έξω με τους σωστούς ανθρώπους. Αυτοί θα σε κάνουν να ξεχαστείς και επίσης θα αναγκαστείς να αλλάξεις περιστάσεις βγαίνοντας λίγο έξω. Σημαντικό, μιας και όταν είσαι στον χώρο σου, το μυαλό έχει μια μανία να σκέφτεται. Βέβαια όπως είπα και πιο πάνω , ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικό τρόπο να κάνει το μυαλό του να ξεχαστεί και είναι στο χέρι του να τον ανακαλύψει. Σίγουρα δεν είναι και το πιο εύκολο να ελέγξουμε αυτό το θηρίο με την δική του βούληση που ξεφλυστρά εύκολα από τον έλεγχό μας, αλλά με μεγάλη προσπάθεια σίγουρα μπορούμε να κάνουμε τα πράματα καλύτερα για εμάς. Άντε και καλά κουράγια.






17

3 σχόλια:

Regina είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=Cq6NGcCN4po


;)

Art. είπε...

Τα λες τόσο ωραία... :3
Η σκέψη είναι ο χειρότερος εχθρός, όταν δεν έχεις κάποιο σκοπό. Το ίδιο και τα ημερολόγια... Αν και υπάρχουν και οι περιπτώσεις που δεν θέλεις να περάσουν οι μέρες.

Oyasumi, sensei (αν μου επιτρέπεις. :Ρ).

Reaper είπε...

Ισχύει ότι κάποιες φορές δεν θες να περάσουν με τίποτα οι μέρες. Ειδικά περιπτώσεις που περνάς πολύ καλά.